Yüzyıllardır semavi dinler, öğretiler, felsefe, sosyoloji, psikoloji; dünya nizamı, insanların doğruluğu ve toplumun huzuru için uğraşmışlar. Günümüzde yaşam koçluğu, kişisel gelişim gibi eğitici kurumlar bunun devamını sağlıyorlar.

İnsanın olduğu her yerde problem ve kargaşa hep olagelmiştir. Aslında farklı bir açıdan bakarsak insanın tekamülü içsel dünyasından gelişip dışa vurumudur. Kendisiyle barışık olmayan  beşer dış alemle karışıktır. Neymiş efendim önce ruh halimizi dinginleştirip daha sonra hayattan zevk alma hususunda meydanı kimseye bırakmayalım. Güneşin üzerine doğduğu her varlık iyilik güzellik ne varsa hak ediyor demektir. Gökten ne yağdı da yer kabul etmedi ki?

Eskilerin ne güzel sözleri var gam çekme gönül, nede olsa kışın sonu bahardır. Çevremizdekileri sürekli motive ederek onların iyi olduklarını başarılı olduklarını vurgulayıp etrafa pozitif enerji verelim.

En önemlisi her şeyi sevdiğimizi söyleyelim. Sinir şiddet öfke kötü söz basitlik emaresidir. Yazının başında mevzu ettiğimiz hususlar hep bunları anlatır. İşin odağında öfkeye hakim olmak rijit olmamak ve mütecavizlikten sakınmak anlatılır. Teeddüp vurgulanır. Bu da Yunus’un dediği gibi; hamdık, piştik, yandık Elhamdulillah. Netice her zaman iyilik yapalım, balık bilmezse halık bilir.