Buradaki öz eleştiri ve sorgulama önce kendime yönelttiğim bir iç hesaplaşma. Kimlik müslümanı malum ancak kendime soruyorum kişilik müslümanıysam şunları yapıyor muyum?

Kendim için istediklerimi (iyi güzel doğru ve refah anlamında)başka insanlar içinde istiyor muyum.

Sözüne güvenilen biri miyim?

Aldığım borcu gününde veren, verdiği borcu erteleyip, hatta silebilen.

Elimden dilimden insanların emin olduğu.

Yeşili koruyup ağaç diken (Elindeki fidanı kıyamet koparken bile toprakla buluştur – HZ. Muhammed S.A.V.)

Yediğim her lokmada dünyadaki insanların bir parça hakkı olduğunu düşünen.

İnsanların dertleriyle dertlenen sevinçleriyle sevinen.

Bırakın insana zarar vermeyi, bir karıncayı dahi incitmekten imtina edip hicap duyabiliyor muyum?

Her ortamda sonu ne olursa olsun ucu kime dokunursa dokunsun hakkı söyleyebilen.

Göründüğü gibi olan olduğu gibi görünen.

Gösterişten uzak mütevazi tüketim çılgını olmayan.

Allah (cc)’tan başkasına kul olmayan.

Akşam yastığa başımı koyduğumda vicdan azabı duymayan.

Günlük yaşamayan istikbale matuf kaygısı planları ve gayreti olan biri miyim?

Hülasa, bu maddeler uzar gider. İnsanın bu doğrularla alakalı en güzel mihenk taşı yüreğidir. Dış aleme ne fırıldak yaparsak yapalım kendi içsel dünyamızı aldatamayız.

Çevremize en etkin örnek sunabileceğimiz yine kendi hal ve tavırlarımızdır.

Müslümanlar kal ile değil hal ile örnek olmalıdır. SHT (k.s.a)

Aziz dostlar kulların razı olmadığı bir alemde onları yaratan bizden razı olur mu?

Son söz Allah (cc) hidayet verdiği tüm kullarına inayet versin. Gönlünüzden ve yüreğinizden iman, umut, sevgi eksilmesin. En baki muhabbetlerimle. Sevgiyle kalınız.