Her tamahkarı bir sahtekar kandırır. İnsanoğlu yaratılışından beri doymayan tek noktası gözüymüş. Mide doyar karın doyar ancak gözü doymaz. Bununla ilgili meşhur kıssada var. Vermezse Mabud neylesin Sultan Mahmut.

Adamın biri hikaye buya sultan Mahmut hazretlerine bir şekilde ulaşıyor ve ona sultanım hazinenizden bir kaç parça mücevher bahşetseniz şu kulunuza der. Sultan bu isteğini geri  çevirmez ve beraberinde hazine dairesine geçerler. Adamın eline bir kürek tutşturup daldır alabildiğin kadarını torbana boca et derler. Adam söyleneni yapar küreği hazineye daldırır tam kaldıracakken kürek döner içindekiler boşalır. Bu işlem bir kaç kez devam eder. Çaresiz sultanın gözlerine bakar ve sultan ona bu meşhur sözü söyler. Vermezse Mabut neylesin Sultan Mahmut.

Yine eski zamanlarda uzak ülkelerin birinde bir hükümdar yaşarmış. Hikayeye göre bu hükümdar hazinesinin tartılmasında terazi için ölçü birimi olarak en ağır ölçüyü arıyormuş. Bu havadis ülke içinde yayılınca cevaben bir bilge kişi gelip huzura çıkmış. Kendilerine bir kemik parçası uzatıp ”efendim terazinin bir kefesine bunu koyunuz demiş” O kemiğin karşısına ne konulursa konulsun ağı gelmemiş. Kaldırmak şöyle dursun yerinden kımıldatamamış.

Hünkar bu hadisenin esvabı mucibi nicedir diye sual edince bilge kişi cevaben:Efendim o terazideki kemik parçası bir insana ait zira insanoğlunun gözü doymaz bir vadi dolusu altın verseniz diğer vadiye de bakar onun gözünü ancak bir avuç toprak doyurur demiş. Hakikaten terazinin diğer gözüne toprağı koyunca kefesi hop kalkı vermiş. Allah (cc) hepimizin gözünü doyursun tamahkarlıktan esirgesin. Paylaşımcı insanlar cömert canlılar olmamız dileğimle (Veren el alan elden üstündür hadis’i Şerif ) .Saygılar .İyi iftarlar.