Bakışın güllerden kokun menekşedendi
On dördünde serenat, on sekizinde beste yaptım
Yine de bu kor alevleri hiçbir şey kesmedi
Şarkılar, şiirler, resimler hep nakıs kaldı
Anladım seni ifade etmeye hiç bir şey yetmedi 

Ben her baharda yeniden doğarım
Çamlıca’ya çıkar mor menekşeleri koklarım
Ufka amansız, amaçsız, bomboş bakarım
Olmaz ya, belki -kim bilir- ansızın gelirsin diye 

Varsın olmasın gerçeğin, hayalin yeter
Yokluğun keskin bıçak, ölümden beter
İsminle ismimi kalp çizip yazdığın defter
Senden başka olamaz bu yolda kimse Bihter 

Cananım bir canım var, iste vereyim
İsterim Firdevs cennetine senle gireyim
Ne olurdu hali hayatta nurunu göreyim
Saadetse seni görünce ölmek, peki öleyim