Körebe oynamak gibiydi seni sevmek. Gözleri kapalı, heyecan içinde, nelerin beklediğini bilmeden. Hep dönüp dolaşan.

Ben oyunda ebe idim gözleri bağlı arayan, teslim olmuş. Sen kaçan, aratan, yakalanmayan sadece oyundan farklı. Oyun bitince gözler açılır, ebelik biter. Bizim oyunumuzda diğer insanlarınkinden farklı olarak ebe ve kaçanlar hiç değişmiyordu.

Ancak bu oyun bir umuttur. Yakalayacağını sanarak dönüp dolaşan. Belki gelir belki tutarsın, hiç sonu olmasada.