Gözlerde başlar ‘sevgi’ denen aşk meş’alesi. Zihinde olgunlaşır, yürekte yerleşir. Tüm bedeni sarar. Ortası karar fazlası akla zarar. Hayatla ilkler heyecanlı, ihtiraslı ve unutulmazdır. İlk sevdamız ilk okulumuz, ilk tanışmalarımız, ilk deneyimlerimiz.

Bu bizdeki çölün suya hasreti, bitmez – bitmeyecek ruhumuzdaki sevda cenderesi. Zihnimiz de prangalar, ruhumuzda derin yaralar, kırık dökük anılar. Her neye baksak, ne söylesek, ne dinlesek anımsatır, hatırlatır, yaşatır. Çünkü hayatın içinde o da var aynı anda başka yerlerde yaşayan, nefes alan, hisseden. Var olması, yaşaması, mutlu olması bir seven için yeter de artar bile. Varsın olmasın yanında. O hep huzurlu olsun da. Eğer onun mutluluğu seni sevindiriyor, mutsuzluğu hüzünlendiriyorsa gerçekten sevmişin demektir ARKADAŞ.

Yavuz Selim PINARBAŞI