Gel

Gel

Yüreğimde yarım kalmış bir aşkın sızısı vardı

Bana gel, gel de bitsin yalnızlığım

Bana gel, gel de bitsin susuzluğum

Kan donduran, baş döndüren umutsuzluğum

Bahar yağmurlarıyla gel

Omuzlarında güz yapraklarıyla gel

Gözlerinde yaz güneşiyle gel

Sevginde vav gibi kış beyazınla gel

Gel ki alem sevda görsün

Gel ki aşıklar maşuk görsün

Gel ki sinedeki yangın sönsün

Gel ki ruhum sana sema dönsün

Sen ki hayata can veren ömürsün

Sen ki kalp ağrım açmaz kördüğümsün

Sen ki harap olmuş gönülde gülsün

Gel ki bitmiş tükenmiş fakir gülsün

Yavuz Selim PINARBAŞI

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir