Yaşama dair ne varsa insanların sözlerinde anlatılmıştır. Peki ama hiç onların ağzından çıkan sözleriyle uygulamaları arasında bir ilinti olup olmadığına bakıyor muyuz? Söylenen sözün tesirli olabilmesi için   bizatihi sözle hemhal olmamız gerekmez mi? Aslında her yeni jenerasyon bir öncekini örnek alarak süregeliyor.

Bizden sonrakilere bırakacağımız en kalıcı miras; ne orman ne temiz deniz ne kirletilmemiş hava ne de ekonomik rahatlık ve savaşsız toplum. Bütün bunlar yalandan uzak sözünün eri (öl sözverme öl sözünden dönme) bir gençlikle ki onlara da örnek güzel sözlü, nasihatli(öğütlü) dosdoğru büyüklerle olur.

Hülasa düşündüğümüz gibi yaşamazsak (hümanist sevecen ince fikirli) yaşadığımız (şu an içinde olduğumuz savaş nefret kin husumet) gibi düşünmeye başlarız. Kellim kellim la yenfa (konuş konuş faidesiz ) Ağzı olan konuşur…