Hayatımda rastladığım ilk nazenin hanımefendi ilkokul öğretmenimdi.

İnsanın hayattaki en büyük şansı iyi bir öğretmeni olmasıdır. Ben şanslı idim.

Okulun ilk günüydü. Bir öğrenci için evinden, oyunundan, oyuncağından ve ailesinden ayrılmak çok zor hazin ve garip bir durumdu. Sıralarımıza oturmuş neyle karşılaşacağımızı bilmeden gürültü yapıyorduk. Birden uğultu bıçak gibi kesiliverdi. İçeriye ayın ondördü gibi güzel, kestane renkli, düz saçlı, buz mavisi önlüğü, kahverengi çizmeleri, siyah eteği ve uçuk pembe bluzu ile nazenin pırıltılı gözleri ve gülümseyen yüzüyle bir peri kızı girmişti

O peri kızı Songül Öğretmendi.

İlk günkü hanımefendiliğini, anaçlığını, şefkatini, masumiyetini ve samimiyetini 5. Sınıf sonuna kadar sabır ve gayretle taşımıştı.

Hayata ve yaşama karşı pozitif olmayı ondan öğrendim.

Teşekkürler Öğretmenim