Aziz dostlarım günümüzde tüm kavramlar ve adetler iç içe geçmiş birbirine karışmış vasziyette. Bu yazımda sadece bayramın anlamı değil insani ve vicdani münasebetlerimize değinmek istiyorum.

Günümüzde kaybolan sadece tebrik kartları , bayram şekerleri , büyüklerin ziyaretleri ve çocukların sevindirilmesi değil ; akrabalık ,dostluk, komşuluk gibi değerler kaybolmuş insanlar yollarda ölme pahasına aylar öncesinden borç harç oteller , tatil yerlerinden rezerve ediyorlar. Sefil ve tüketim çılgını insanımız gittiği beldelerden nev-izuhur tabirle selfi yapabilmek için birbiriyle yarışıyor. Neden bu şimarıklık,  görmemişlik örf ve kültür yozlaşması.

Tanıdığım bir fakir-el hakir gariban borçlanarak tatile gitti . Ha bu arada kapı komşusu anne ve babasını bayram sabahı ziyaret etmeyip bayramlaşmadan hırsız gibi kaçarak tatile çıktı. İyi güzel aslolan bunların dışında adam dönüşünde bir hafta tatile doymadık , fazla borç para bulsak iki hafta yapacaktık demez mi ?

Bu gibi bi-çareleri bu hale kim getirdi? Eğitimsizlik, kültüründen uzaklaşmak , özendirmek ve insanlık ,adamlık , kalite gibi erdemlerin bu adamın ihtiyaçlarının ve gösteriş budalalığının gerisinde kalması. Malesef toplumun kahir ekserisi bu sakil halde hayat sürüyor. Mamafih hal böyle olunca kokuşmuş vaziyetteyiz.

Biraz tahattur yapıp maziye göz atalım geçmişte nasıldı insanımız ve bayramlarımız.

Eskilerde arefeden önce şerefe kutlanır , bırakın sağları kabristanlar dolup taşar ölmüşlerimize dua ve mevlütler okutulurdu.